Στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας γεννήθηκε ο αρχιστράτηγος Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και σήμερα στο σημείο υπάρχει σχετικό μνημείο.
Κοντά στο χωριό Βασιλικός, βρίσκεται η τοποθεσία Ραμοβούνι. Εκεί, κάτω από ένα δέντρο, γεννήθηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Σήμερα στο σημείο αυτό υπάρχει μνημείο προς τιμή του «Γέρου του Μοριά» ενώ σε κοντινή απόσταση σώζετε ο Βυζαντινός ναός του Αγίου Στεφάνου.
Η πρόσβαση είναι εύκολη και ο δρόμος καινούργιος και σε αρίστη κατάσταση.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης υπήρξε ηγετική μορφή της Ελληνικής Επανάστασης, που έδρασε στην Πελοπόννησο και εξ αυτού του λόγου είναι γνωστός και ως «Γέρος του Μωριά». Γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1770 στο Ραμοβούνι Μεσσηνίας (μικρός οικισμός κατά την Τουρκοκρατία).
Ο ίδιος, στα απομνημονεύματά του, είχε αναφέρει:
«Εγεννήθηκα εις τα 1770, Απριλίου 3, τη Δευτέρα της Λαμπρής. Η αποστασία της Πελοποννήσου έγινε εις τα 1769. Εγεννήθηκα εις ένα βουνό, εις ένα δέντρο αποκάτω, εις την παλαιάν Μεσσηνία, ονομαζόμενον Ραμοβούνιο».
Ήταν γιος του κλεφτοκαπετάνιου Κωνσταντή Κολοκοτρώνη (1747-1780) από το Λιμποβίσι Αρκαδίας και της Γεωργίτσας Κωτσάκη, κόρης προεστού από την Αλωνίσταινα Αρκαδίας. Η οικογένεια των Κολοκοτρωναίων από το 16ο αιώνα, που εμφανίζεται στο προσκήνιο της ιστορίας, βρίσκεται σε αδιάκοπο πόλεμο με τους Τούρκους. Μονάχα από το 1762 έως το 1806, 70 Κολοκοτρωναίοι εξοντώθηκαν από τους κατακτητές. Το 1780, ήταν 10 ετών, όταν ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του. Στα 17 του έγινε οπλαρχηγός του Λεονταρίου και στα 20 του νυμφεύτηκε την κόρη του τοπικού προεστού Αικατερίνη Καρούσου. Το 1806, κατά τη διάρκεια του μεγάλου διωγμού των κλεφτών από τους κατακτητές, κατόρθωσε να διασωθεί και να καταφύγει στη Ζάκυνθο, όπου κατατάχθηκε στον αγγλικό στρατό κι έφθασε μέχρι το βαθμό του ταγματάρχη. Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και στις αρχές του 1821 αποβιβάστηκε στη Μάνη για να λάβει μέρος στον επικείμενο Αγώνα.
Ο ναός του Αγίου Στεφάνου, βρίσκεται στο Ραμοβούνι.
Αρχικά ήταν μονόκλιτος ξυλεπίστεγος, με εσωτερικές διαστάσεις 2,67χ5,35 μέτρα. Από τον κεραμοσκεπή διάκοσμο του μνημείου δεν σώθηκε τίποτε άλλο ,εκτός από 2 μικρά τμήματα οδοντωτών ταινιών,
Το κτίριο του ναού έχει υποστεί 4 οικοδομικές παρεμβάσεις. Οι 2 πρώτες ανάγονται στην εποχή του Ανδρόνικου Παλαιολόγου Η Τρίτη οικοδομική φάση είναι στην περίοδο της τουρκοκρατίας ή στους χρόνους της επανάστασης. Η τέταρτη και τελευταία φάση παρέμβασης στο κτίριο του ναού, πραγματοποιήθηκε λίγο πριν το 1986.
Σήμερα υπάρχουν: Μια ξυλόστεγη τρίκλιτη βασιλική, η επικάλυψη της στέγης έγινε με παλιά χειροποίητα κεραμίδια, που μοιάζουν με τα κεραμίδια του καθολικού του Βουλκάνου.
Ο ναός χρονολογείται στον 10ο -11ο αιώνα.